Bowles stał się ikoną indywidualizmu. Wymykał się zarówno biografom, jak i krytykom, choć jego życie emigranta fascynowało w równym stopniu, co podejmowane przez niego eksperymenty twórcze.

“The New York Times”

Jeden z najważniejszych pisarzy naszych czasów.

“Chicago Tribune”

Sam indeks nazwisk związanych z biografią Bowlesa stanowi małą encyklopedię XX-wiecznej kultury. Co w tym pisarzu działało jak magnes, który przyciągał do jego domu w Tangerze Capote’a, bitników, Rolling Stonesów? Marcin Sendecki, “Gazeta Wyborcza”

Marokańczycy twierdzą, że aby żyć pełnią życia, należy regularnie kontemplować śmierć. Całkowicie się z tym zgadzam. Niestety nie potrafię myśleć o swojej śmierci inaczej niż w strasznej mise en sc?ne starości. Jestem bezzębny, niezdolny do poruszania się, całkowicie zależny od kogoś, komu płacę za opiekę i kto w każdej chwili może wyjść, by nigdy nie wrócić. Oczywiście nie to mają na myśli Marokańczycy, kiedy mówią o kontemplacji śmierci; moje rojenia uznaliby za godną pogardy formę strachu. To, co w jednej kulturze stanowi terapię, w innej jest torturą.

Paul Bowles