Siedmioletni chłopiec patrzy na swojego ojca z zachwytem i bezgranicznym uwielbieniem. Chłonie każde jego słowo, powtarza najdrobniejszy gest. Gdy dorośnie chce być taki sam jak ojciec. Malec nie chodzi do szkoły, nie pozwalają mu na to częste i niespodziewane przeprowadzki. Ojciec jednak starannie dba o jego edukację, ucząc tego, co sam potrafi. A potrafi niemal wszystko. Dostarcza chłopcu nie tylko podstawowej wiedzy, ale też czegoś o wiele cenniejszego – pokazuje jak dostrzec prawdziwe oblicze świata i wydobyć z niego cały czar. W oczach syna jawi się jako magik, potrafiący zjednać sobie wszystkich napotkanych ludzi i zmienić szarą rzeczywistość w najpiękniejszą baśń. Dopiero po latach dziecko odkryje tajemnicę tego niezwykłego człowieka i pozna brzemię, które dźwigał.

Jonas T. Bengtsson stworzył niezwykłą powieść, której istota zawiera się w tym, co tak naprawdę pozostaje niewypowiedziane, ukryte między słowami chłopca, który jest narratorem powieści. Jego relacja podszyta jest lękiem i groźną tajemnicą, z której istnienia chłopiec nie zdaje lub nie chce sobie zdawać sprawy. Strach wywoływany koszmarami ojca, jego dziwnym zachowaniem oraz częstymi zmianami prac, a także tęsknota za życiem, jakie wiedzie większość rówieśników, maskowane są dziecięcą miłością i ufnością. Te uczucia nakazują także każdą złą chwilę traktować jako lekcję, a bolesne zdarzenia przyjmować jako coś naturalnego, wręcz koniecznego.

Pierwsza powieść Jonasa T. Bengtssona, „Submarino”, doczekała się entuzjastycznych recenzji i została uznana za jedną z najlepszych współczesnych duńskich powieści. Swoją drugą przetłumaczoną na język polski książką autor potwierdza tylko niezwykły talent. „Baśń” hipnotyzuje i wciąga już od pierwszych stron – sprawia, że zaintrygowany czytelnik nie będzie w stanie przestać o niej myśleć.