„Wiersz wychodzi z domu i nigdy nie wraca”[1] – to jedna z częściej cytowanych fraz z tomu „Sezon na Helu” Andrzeja Sosnowskiego. W swojej najnowszej książce, zatytułowanej „Dom ran”, po raz kolejny przywołuje on pojęcie oswojonej, własnej przestrzeni. Przestrzeni, którą z samej zasady należy opuścić.