Po nierównej, ale pełnej hipnotycznego uroku „Ciężarnej wdowie” Martin Amis napisał powieść, w której powraca do motywów i postaci doskonale znanych z jego wcześniejszych utworów. Znów powstała rzecz solidna, zabawna, chwilami błyskotliwa – czy jednak komukolwiek jeszcze potrzebna?

Od kilkunastu lat krytycy niemal jednogłośnie narzekają na poziom każdej kolejnej pozycji w dorobku Martina Amisa. Tymczasem pochodząca z 2010 roku „Ciężarna wdowa” to powieść solidna, która hipnotycznym nastrojem i dbałością o szczegół przesłania zauważalne, ale nie decydujące wady konstrukcji.