Furman, tam, gdzie zawsze! Czujesz? Tak śmierdzą zaraza, śmierć i nędza. Tu jeszcze jest znośnie, ale zobaczysz, wyjdziemy tylko z dorożki i pewnie utopię buta w błocie, w ustach poczuję smak żółci, w nos znów będzie wciskać się pył burzonych kamienic, a najgorszy jest ten smród, gdy będziemy mijać stare budynki...