Tę długą, rozpajęczoną i rozwibrowaną rozmowę polecam: wszystkim smakoszom muzyki Stańki – ze względów oczywistych; wszystkim słuchającym muzyki w ogóle – bo przybliży ich ta lektura do intuicyjnej wiedzy, skąd się muzyka bierze; wszystkim dziennikarzom uprawiającym trudna sztukę wywiadu – bo to autentyczne arcydzieło przygotowania fachowego; a także po prostu wszystkim, którzy kiedykolwiek wypowiadają się publicznie o innych ludziach.