Twórczość senioralna – to określenie przyszło mi do głowy w trakcie lektury zbioru nowych wierszy Julii Hartwig. Określeniem tym obejmuję powstałą w XXI wieku twórczość tej autorki, nie tylko poetycką, ale i prozatorską, eseistyczną, przekładową.

Terminem „twórczość senioralna” definiował późne pisarstwo Jarosława Iwaszkiewicza nieżyjący już krytyk literacki Henryk Bereza, podkreślając, że to, co autor „Sławy i chwały” stworzył w tym okresie, to szczyt jego pisarstwa. Myślę, że podobnie dzieje się w przypadku Julii Hartwig, rówieśniczki Tadeusza Różewicza i Krzysztofa Kamila Baczyńskiego…

Janusz Drzewucki

Czytaj więcej na rp.pl.