W tym okresie w życiu Sontag wiele się wydarzyło: opuściła dom rodzinny, podjęła studia, jako siedemnastolatka wyszła za mąż, dwa lata później urodziła syna, w końcu rozwiodła się. Równocześnie prowadziła intensywne życie intelektualne (czego śladem w Odrodzonej są listy lektur, zapiski z obejrzanych filmów, wysłuchanych koncertów), i odkrywała swoją seksualność, nawiązując relacje z kobietami.

Ten ostatni wątek dominuje w drugiej części książki, w której autorka analizuje swoje relacje z H. oraz Irene Fornes. Najbardziej zaskakuje w dziennikach rozdźwięk między tym, jak Susan Sontag świadomie i z determinacją formowała siebie jako intelektualistkę, a tym, jak niepewna i bezradna pozostawała w sferze uczuć i seksualności. Jej zapiski poruszają szczerością i rzucają inne światło na autorkę “Przeciw interpretacji”.