Jerzy Pomianowski jest rusycystą i znawcą historii Europy Wschodniej, a także scenarzystą filmowym i krytykiem teatralnym, tłumaczem literatury pięknej z języka rosyjskiego. Wojnę przeżył na terytorium ZSRR. Tam rozpoczął studia medyczne i zdobył dyplom lekarza. Szybko porzucił jednak medycynę na rzecz literatury. Początkowo publikował w “Nowej Kulturze” i “Świecie”, wykładał też w Studium Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 50. napisał powieść “Koniec i początek”, sfilmowaną przez Jana Rybkowskiego jako “Godziny nadziei”. Był kierownikiem literackim Teatru Narodowego w latach 1958-1961, a następnie – do 1968 r. – kierownikiem literackim Zespołu Filmowego “Syrena”. Od 1956 r. był członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Filmowej z siedzibą w Paryżu. Po wydarzeniach marca 1968, pozbawiony możliwości pracy, wyjechał do Włoch, gdzie wykładał na uniwersytetach w Bari i Pizie.

Zasłynął między innymi tłumaczeniami dzieł Sołżenicyna, które krążyły w drugim (“Krąg pierwszy”, “Archipelag Gułag”). Przekłady podpisywał pseudonimem Michał Kaniowski. Na początku lat 90. Jerzy Pomianowski wrócił do Polski. W 1995 r. opublikował wybór szkiców “Biegun magnetyczny”, dwa lata później “Ruski miesiąc z hakiem”. Od 1999 roku jest redaktorem naczelnym miesięcznika “Nowaja Polsza”, pisma wydawanego obecnie przez Instytut Książki. “Nowaja Polsza” przybliża Polskę rosyjskiej i rosyjskojęzycznej inteligencji, prezentując aktualne problemy polityczne i najważniejsze wydarzenia, nie tylko na linii Moskwa-Warszawa.

źródło: Instytut Książki

opracowanie: K.C.