Gościem 91. wydania Xięgarni była Julia Hartwig. Laureatka Nagrody im. Wisławy Szymborskiej udzieliła nam ekskluzywnego wywiadu.

Laureatka zdradziła, że czek związany z Nagrodą przeznaczy w pewnej mierze na wyprawę do Paryża, w którym dawno nie była.

Skąd tytuł zwycięskiego zbioru? „Nie wszystko może być zapisane, nie wszystko może być powiedziane. Ten tomik jest inny od moich pozostałych zbiorów, nie ma tu obrazków obyczajowych, scenek, postaci. To właściwie czysta refleksja. Myślałam, że to ludzi nie zabawi, ale okazuje się, że bardzo chcą czegoś takiego; chcą, żeby problemy, które ich gnębią – podobnie jak autora tych wierszy – żeby dostały snop światła, żeby uświadomiły nam samym, co się z nami dzieje”.

Dać nadzieję

Julia Hartwig stwierdziła, że zaskakuje ją, jak często czytelnicy mówią jej, że daje im swoją poezję nadzieję. „Zrozumiała, że sprawy, o których piszę, to są wspólne sprawy” – powiedziała Laureatka. „Poezja jest zadaniem, które sobie stawiamy. Niespełnienie go, jest niespełnieniem życiowym. Najważniejsze, by znalazł się czytelnik wierszy” – dodała.

Wers, który prześladuje

A jak rodzi się poezja? „Bywa, że pierwszy wers zaczyna mnie prześladować. Zapisuję go, żeby dał mi spokój. I czasem nic wiecej. Potem to się rozwija we mnie. Wiadomo przecież, że cała ta praca odbywa się w nas. A potem przychodzi moment, że jest już czas i trzeba to szybko zapisać”.

W 91. wydaniu Xięgarni gościli również Adam Pomorski, przewodniczący Kapituły Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także Abel Murcia Soriano, członek Kapituły.

Zapraszamy do obejrzenia kontynuacji rozmowy z Julią Hartwig.