Jerzy Turowicz urodził się 10 grudnia 1912 r. w Krakowie. Był polskim dziennikarzem i publicystą, wieloletnim redaktorem naczelnym „Tygodnika Powszechnego”, który w latach 80. stał się nieformalnym organem prasowym środowisk opozycyjnych. Redagowanie pisma Turowicz uważał za swoje powołanie, za „służbę Polsce i Kościołowi”. Był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu, kawalerem Orderu Orła Białego. Zmarł 27 stycznia 1999 r. na zawał serca.

Książka „Wspólna obecność. Korespondencja Julii Hartwig i Artura Międzyrzeckiego z Anną i Jerzym Turowiczami” ukazała się pod koniec października nakładem wydawnictwa a5.

Prezentowane w tomie listy stanowią całość zachowanej, trwającej prawie pół wieku korespondencji Międzyrzeckich z Turowiczami, będącej świadectwem nie tylko wzajemnej przyjaźni i zażyłości obu rodzin, lecz także losów polskiej inteligencji w XX wieku. Wiele z listów dorównuje, a niekiedy nawet przewyższa, najlepsze partie dzienników Artura Międzyrzeckiego i Julii Hartwig. Bez przesady więc można powiedzieć, że korespondencja Międzyrzeckich i Turowiczów jest ich dziennikiem na cztery głosy.

Wieczór poświęcony książce odbędzie się 10 grudnia, w setną rocznicę urodzin Turowicza, w klubokawiarni Czuły Barbarzyńca (ul. Dobra 31) w Warszawie. Na spotkaniu obecna będzie Julia Hartwig, która opowie o swojej przyjaźni z redaktorem „Tygodnika Powszechnego”.

Tego samego dnia do obiegu trafi też znaczek z podobizną Turowicza, zaprojektowany przez Macieja Ufnalewskiego, wydrukowany na papierze fluorescencyjnym w nakładzie 360 tys. sztuk. Przedstawia portret redaktora zrobiony przez fotoreportera „Gazety Wyborczej” Krzysztofa Karolczyka.

B.S.