„Borowski jest pionierem współczesnej, chłodnej precyzji i literackim geniuszem” – napisano o wydanym w 1955 roku zbiorze opowiadań „U nas w Auschwitzu”. Samobójcza śmierć pisarza określona została stratą nie tylko naocznego świadka obozowych wydarzeń, lecz również wybitnego literata, którego twórczość trudno przecenić.

Słowa kończące „Solaris” („Nie wiedziałem nic, trwając w niewzruszonej wierze, że nie minął czas okrutnych cudów”) określono mianem najsłynniejszego zakończenia napisanego kiedykolwiek przez Lema. Zdaniem dziennikarza „Die Zeit”, w książce tej pisarz z „prawdziwą zręcznością opisuje wzloty i upadki fikcyjnej nauki, która jest przedmiotem powieści”.

Zbiór opowiadań Andrzeja Stasiuka „Dukla” (1997 rok) uznano za „nową, geopolityczną prowokację”, która wzywa czytelników do innego spojrzenia na Europę. O samym autorze napisano, że jego „poetyckie powieści, które cofają się daleko w czasie i przestrzeni” uczyniły z niego „na przełomie tysiącleci undergroundową gwiazdę ze Wschodniej Europy”.

Natomiast wśród najważniejszych książek ostatniej dekady Polskę reprezentują „Bieguni” Olgi Tokarczuk. Dokonania autorki zostały określone mianem „nowego, żeńskiego skowytu ze Wschodu” i postawione obok dokonań Kathrin Schmidt, Sofi Oksanen i Joanny Bator.

W przygotowanym przez „Die Zeit” kanonie znalazło się łącznie siedemdziesiąt książek, po dziesięć na każdą powojenną dekadę. Wśród autorów – same najważniejsze nazwiska współczesnej literatury, m.in. Albert Camus, George Orwell, Doris Lessing, Samuel Beckett, William Golding.

Źródło: instytutksiazki.pl

Opracowanie: B.S.