"W stronę Schulza"
Wystawa “W stronę Schulza”, którą od 19 XI będzie można oglądać w Zamku Królewskim w Warszawie, jest wędrówką po świecie wyobraźni Brunona Schulza, wędrówką, w której zechcieli uczestniczyć najwybitniejsi polscy artyści. Przygotowując ją pod okiem poety Jerzego Ficowskiego, najwybitniejszego schulzologa na świecie, organizatorzy starali się przedstawić fenomen jednego z najwybitniejszych i najciekawszych artystów XX wieku.
Ekspozycja, „W stronę Schulza” odwołuje się do ducha szeroko pojętej tolerancji. Autorem idei wystawy jest Jan Bończa-Szabłowski, współautorem zaś Maciej Starczewski.
Autor powieści „Sanatorium pod Klepsydrą” i „Sklepów cynamonowych” był wspaniałym grafikiem i malarzem. Wystawa „W stronę Schulza” (zamykająca tryptyk zapoczątkowany wystawami „Drohobycz bez Schulza” oraz „W kręgu Schulza”) stanowi znakomitą okazję do zaprezentowania panoramy współczesnego malarstwa i grafiki najwyższej próby. Wielu prezentowanych na niej twórców osiągnęło światową sławę. Twórczość Brunona Schulza była dla nich często punktem odniesienia lub inspiracją. Wśród autorów znaleźli się artyści tej klasy, co Kiejstut Bereźnicki, Zdzisław Beksiński, Edward Dwurnik, Andrzej Dudziński, Stasys, Janusz Kapusta, Tadeusz Kantor, Franciszek Maśluszczak, Adam Myjak, Rafał Olbiński czy Franciszek Starowieyski.
Wśród prezentowanych podczas ekspozycji prac znajdą się płótna, rysunki, grafiki, kadry „Sanatorium pod Klepsydrą”, najsłynniejszego filmu Wojciecha Hasa, oraz kadry i projekty scenografii do „Republiki marzeń” Ehlersa ze scenografią Allana Starskiego. Są też utwory jednego z najwybitniejszych artystów kina animowanego, czyli Piotra Dumały, a także zaprojektowane przez Janusza Wiśniewskiego manekiny przedstawiające aktorów poznańskiego Teatru Nowego w sztuce „Ulica krokodyli”. Muzykę do wystawy „W stronę Schulza” skomponował Jerzy Satanowski, wybitny kompozytor filmowy i teatralny.
Ekspozycja pokazywana była już z powodzeniem w wielu prestiżowych galeriach i muzeach w Polsce (m.in. Muzeum Narodowym w Krakowie i Gdańsku), a także za granicą. Prezentowano ją w słynnej Lwowskiej Galerii Obrazów oraz Muzeum w Odessie, a także w czeskiej Pradze i w Tel Awiwie.
W 2012 roku przypada 70. rocznica śmierci i 120. rocznica urodzin Brunona Schulza. Jubileuszowa ekspozycja będzie miała swój szczególny wymiar. Składać się będzie z dwóch odsłon. Pierwsza planowana jest od 19 listopada 2012 (70. rocznica śmierci Schulza) do 18 grudnia 2013 roku w Zamku Królewskim w Warszawie.
Każda edycja wystawy ma swój niepowtarzalny charakter, nie tylko dlatego, że pojawiają się nowe obiekty i artyści. Istotną rolę w kolejnych odsłonach ma narrator plastyczny. To on nadaje im określony kształt i wymowę. Wśród dotychczasowych narratorów znaleźli się twórcy tacy, jak Leszek Mądzik i Jerzy Kalina. Obie części edycji w Warszawie przygotowuje Robert Kuśmirowski, światowej klasy performer-rzeźbiarz, autor instalacji, obiektów, fotografii, twórca głośnych instalacji w Londynie, Edynburgu, Wiedniu, autor Muzeum Sztuki Zdeponowanej w Neapolu.
Mottem edycji w salach nad Arkadami Kubickiego w Zamku Królewskim stanie się poświęcony Schulzowi wiersz Jerzego Ficowskiego „Mój nieocalony”.
Ciąg sal Zamku Królewskiego usytuowanych nad Arkadami Kubickiego Kuśmirowski chce przekształcić w magiczny świat dawnego Drohobycza. Przywrócić w nim atmosferę „Sklepów cynamonowych”. To właśnie w wytworzonych przez Kuśmirowskiego przestrzeniach znajdzie się miejsce na część eksponatów wystawy.
Zapraszamy także na: stronaschulza.pl.
B.S.