Zagajewski poświęcił swoje uroczyste wystąpienie twórczości Heinricha Manna i jego brata Thomasa, stawiając tezę, że ich odmienne osobowości odzwierciedlają wewnętrzne rozdarcie europejskiej kultury XX. wieku. Jak zaznaczył, konflikt pomiędzy “lewicowo-liberalnym Heinrichem i metafizycznym uduchowionym nacjonalizmem Thomasa” nie dotyczył jedynie konkretnych politycznych postaw. Nie ograniczał się też do przeciwieństwa pomiędzy “pacyfizmem Heinricha a rycersko-wojenną postawą Thomasa podczas I wojny światowej.

Adam Zagajewski jest poetą, prozaikiem, eseistą i tłumaczem, laureatem wielu prestiżowych nagród literackich. Od lat jest wymieniany jako kandydat do literackiej Nagrody Nobla, a jego twórczość jest tłumaczona na wiele języków. W latach 70. był związany z niezależnym ruchem literackim, od 1982 r. mieszkał w Paryżu, w 2002 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie. Należy do najbardziej znanych w Niemczech polskich autorów. Na niemieckim rynku ukazał się m. in. jego tom poezji “Niewidzialna ręka” (2012), a wcześniej powieść “Słuch absolutny” (1979). Zagajewski publikuje też w renomowanych niemieckich czasopismach literackich “Sinn und Form” i “Akzente”.