Pośród historyków zajmujących się dziejami Żydów istnieje pogląd, że zajęcia uznawane dziś za typowo żydowskie – handel, rzemiosło czy działalność kredytowa były wynikiem  licznych  prześladowań oraz ograniczeń prawnych, które dotykały Żydów od czasów średniowiecza. Wszelkiego rodzaju ograniczenia powodowały m.in. odejście od rolnictwa. Włosko-izraelski duet profesorów ekonomii: Maristella Botticini oraz Zvi Eckstein,  nie obalając do końca teorii wspomnianej wyżej w przejrzysty i jasny sposób ukazuje inny, historycznie wcześniejszy i ważniejszy powód specjalizowana się Żydów we wspomnianych profesjach. Jest nim edukacja. 

Przedmioty są nieodłączną częścią naszego życia. Definiują nas i nasz sposób istnienia. O tym, jak dizajn uwodzi konsumentów i skłania do zakupu właściwie niepotrzebnych rzeczy pisze Deyan Sudjic.

„Dziennik czasu okupacji”, trzecia książka Raji Sehahdeha, która ukazała się na polskim rynku, jest jak dotąd najmocniejszym głosem w sprawie konfliktu izraelsko-palestyńskiego, jaki zabrał palestyński prawnik i pisarz. Równocześnie jest też świadectwem nadziei na pojednanie obu skonfliktowanych narodów.

Alkoholizm często wydaje nam się problemem ludzi z marginesu, którzy nie mają lepszej recepty na życie, niż spędzanie czasu pod osiedlowym sklepem. Problem pojawia się, kiedy do alkoholizmu przyznaje się człowiek światły, wykształcony. Jak to? Czy ktoś taki może mieć problem z alkoholem? – pytamy. Dlaczego ktoś, kto teoretycznie ma wszystko, popada w potworny nałóg? Z nudy, braku perspektyw czy nadmiaru dobrego? A może z większej niż inni wrażliwości na zło i brzydotę tego świata?

„Mój piękny autobus” to hymn na cześć niczym nieskrępowanej wyobraźni jako źródła niesamowitych przygód i doświadczeń. Tylko od nas samych zależy, czy wsiądziemy do prowadzonego przez Jacques’a Joueta pojazdu.