„Chodziło o to, żeby się nie dać zarżnąć, kiedy po nas przyszli” – słowa Marka Edelmana najtrafniej i najmocniej streszczają motywację większości żydowskich bojowników, którzy przed siedmiu dekadami w Warszawie zdecydowali się zbrojnie wystąpić przeciwko zaplanowanej i realizowanej przez Niemcy zagładzie żydowskiego narodu w Polsce i Europie. Te słowa to także motto pięknej opowieści o walce i oporze polskich Żydów, jaką jest książka Matthew Brzezinskiego „Armia Izaaka”.

Eustachy Rylski i Jerzy Pilch powracają po dłuższej przerwie i powieściach nieudanych. Pierwszy w „Obok Julii” nie rozczarowuje. „Wiele demonów” Pilcha to rzecz nieco przegadana, ale zaskakująco mroczna i momentami fascynująca.

Gdyby młodsze roczniki pisały powieści na takim poziomie jak 60-latki Jerzy Pilch, Eustachy Rylski i Jan Polkowski, bylibyśmy literacką potęgą.

Istnieje powszechne przeświadczenie, że umysły ludzkie dzielą się na ścisłe i humanistyczne. Że, innymi słowy, albo ktoś jest dobry z matematyki i fizyki, albo z polskiego i historii. Przeświadczenie to, jak wiele mu podobnych, oparte jest na krzywdzącym uproszczeniu. Powiem Państwu w tajemnicy: wybitni humaniści zwykle mają zdolności matematyczne, a wybitni fizycy to też często ludzie wrażliwi na sztukę i literaturę. 

„Kiedy spotykają się bankierzy, rozmawia się o sztuce. Kiedy spotykają się artyści, rozmawia się o pieniądzach” – powiedział Oscar Wilde. Wprawdzie i bankierzy dyskutują już tylko o mamonie, ale jeśli chodzi o pisarzy – słowa autora „Portretu Doriana Greya” są aktualne jak nigdy. A ponieważ żyjemy w czasach ogólnej nadprodukcji i tłok na literackim Parnasie jest potworny, artystowski duch musi iść często na ugodę z rynkiem. Jeśli się jednak sprzedawać, trzeba to robić odpowiednio. Oto kilka porad dla tych, którym marzy się napisanie bestsellera.