ur. 1977; prozaik, felietonista; autor zbiorów opowiadań Złe Wybrzeża (1999), Szeroki, głęboki, wymalować wszystko (2002), Wigilijne psy (2005) i Nadchodzi (2010), powieści Horror show (2006), Tracę ciepło (2007) i Święty Wrocław (2009) oraz książki Prezes i Kreska. Jak koty tłumaczą sobie świat (2008); wraz z Jarosławem Urbaniukiem napisał dwutomowy cykl Pies i klecha (2007 i 2008). Łukasz Orbitowski uznawany jest obecnie za jednego z najlepszych – czy wręcz najlepszego – autorów horrorów w Polsce. Wypracował własną formułę prozy gatunkowej, w której schematy rodem z horrorów doprawiane są, w różnych proporcjach, elementami powieści obyczajowej czy sensacyjnej. Zaczynał od małych form prozatorskich, opowiadań zawartych między innymi w tomach Szeroki, głęboki, wymalować wszystko i Wigilijne psy. Charakterystyczne dla wczesnej fazy pisarstwa Orbitowskiego było łączenie horroru z prozą obyczajową.

(źródło: Instytut Książki)