Mityczny już bohater hiszpański, jak wszyscy nad Wisłą oczywiście świetnie wiedza, zapragnął upodobnić swój świat do świata literackiego. Na końcu, pogodzony ze smutną rzeczywistością, umiera – kurtyna opada. Współczesny pisarz hiszpański Andrés Trapiello podnosi ją i bada, jaki testament duchowy pozostawił Alonso Quijano swemu giermkowi, gospodyni, bakałarzowi Samsonowi Carrasco. To nie jest banalny sequel, ale żywo napisana powieść-esej o tym, jak bardzo potrzebna nam jest potężna siła fikcji, jak ubogie byłoby nasze życie bez literatury. Jednym z najwspanialszych epizodów tej książki jest chwila, gdy Sancho Pansa uczy się czytać, po czym pogrąża się w lekturze wydanego właśnie „Don Kichota” i odkrywa, jak jego życie i przygody zostały przetworzone w dzieło literackie. Staje u progu tajemnicy wyobraźni i sztuki słowa. Zaczyna rozumieć, jak ze zwykłego bytowania niepiśmiennego giermka Cervantes uczynił niezniszczalną opowieść. Staje się każdym z nas – Czytelnikiem przez duże C.