Ciężkie było życie sycylijskiego chłopa na przełomie XVII i XVIII wieku – głód, epidemie, bezwzględni arystokraci i jeszcze kler, który zamiast myśleć o tym jak pomóc maluczkim, gromadził ich kosztem dobra doczesne. 

Życie to gra – ta banalna metafora w „[geim]” została pozbawiona jakichkolwiek przenośnych znaczeń. Powieść Andersa de la Motte to rzecz przepełniona zagadkami i niezwykle dynamiczna.

Wszystko w powieści Pierre’a Lemaitre’a wydaje się realizować schemat kryminału. Znajdziemy tu bowiem detektywa, zbrodnię, dochodzenie i zaskakujący zwrot akcji pod koniec. Poza tym jednak francuski pisarz robi, co w jego mocy, by ten schemat przekroczyć.

Powieść Jamila Ahmada przypomina, że w XXI wieku świat wciąż jest pełen miejsc, kultur i obyczajów, o których nie śniło się przeciętnemu europejskiemu czytelnikowi.

Michał Olszewski to taki reporter, z którym chętnie bym się spotkała – ot tak, żeby pogadać. Głównie dlatego, że miałabym poczucie, że naprawdę mnie słucha. „Najlepsze buty na świecie” to dowód wyraźnie przemawiający za tą tezą.