"Lucynka, Macoszka i ja" czeskiego pisarza Martina Reinera to niezwykle kameralna opowieść o tym, jak przypadkowe i niezrozumiałe dla nas decyzje zmuszają do opuszczenia bezpiecznej samotni i nawiązania głębokich relacji, które jednak po pewnym czasie trzeba zerwać, by skonfrontować się z najtrudniejszym: z samym sobą.

„Taka… niebyła” – określa Stefanię Wilczyńską Szlojme Nadel, wychowanek Domu Sierot, któremu udało się uciec z getta. Ta „niebyłość” wiąże się z jedną z głównych cech bohaterki Magdaleny Kicińskiej – jej nieustannym poczuciem, że mogłaby robić więcej, lepiej, być bardziej użyteczna. 

„Zwłoki, kiedy już oswoimy się z ich obecnością (…) okazują się wymarzonym towarzystwem” – wyznaje pracująca w trupiarni narratorka i zarazem główna bohaterka "Balsamiarki" – debiutu prozatorskiego Izabeli Kawczyńskiej.