"Rycerze świętego Wita" to jeden z najważniejszych, najgłośniejszych i najlepszych komiksów, które ukazały się w Polsce w ubiegłym roku. To rzecz, która musiała doczekać się u nas omówienia.

Malarski komiks Marii i Michała Rostockich prezentuje się pięknie, ale strona wizualna nie jest jego jedyną zaletą.

Komiks w Polsce się przyjął. Nie dziwią już nikogo recenzje komiksowe w opiniotwórczych pismach i poświęcone mu półki w księgarniach. Droga trwała wiele lat i wiodła przez "Świat Młodych", kioskowe zeszyty z lat dziewięćdziesiątych i prężny ruch fanzinowy. Teraz największe wydawnictwa działają stabilnie, rynek systematycznie zapełnia się polskojęzycznymi edycjami najbardziej klasycznych zagranicznych powieści graficznych, wydawanie głośnych na świecie tytułów zajmuje coraz mniej czasu. Nakłady się wyprzedają, Jerzy Szyłak jest profesorem, na uniwersytetach odbywają się zajęcia poświęcone temu medium, o najważniejszych tytułach mówi się w radiu i telewizji. Mamy rynek komiksowy – to widać gołym okiem. A co za tym idzie, mamy też twórców komiksowych i ciekawe tytuły.

Najsłynniejsza powieść Egona Bondy'ego – legendy czeskiej kontrkultury i niezapomnianego bohatera "Czułego barbarzyńcy" Hrabala – to wydany po raz pierwszy w samizdacie, napisany prześmiewczo ezopowym językiem kamień rzucony w komunistyczny establishment. Ale także coś więcej: przekonujące wyznanie wiary człowieka, mimo wszystko, wolnego.

W minionym roku Biuro Literackie znów zapełniło kilka istotnych luk na polu polskich tłumaczeń literatury anglojęzycznej. Zdaje się, że Laura (Riding) Jackson była spośród owych nadrabianych pisarzy twórczynią najmniej znaną. Niestety, nie jestem pewien, czy to się zmieniło.