„Locke” Stevena Knighta to zaskakująco wielkie kino; mądry, przejmujący film o męskości, by nie rzec: mężności – wobec jej powszechnie odtrąbionego kryzysu tym bardziej wart uwagi.

Ach, ci Rumuni, jak oni to robią, jakże im nie zazdrościć? Nie nadążam z uczeniem się nazwisk, których miłośnik sztuki filmowej nie może zignorować – Mungiu, Jude, Serban, Netzer, Puiu…

  Wielka literatura najlepiej czuje się poza kadrem. Wojciech Kuczok o filmowych monologach Hamleta.   Program „Xięgarnia” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Promocja czytelnictwa”. Producentem wykonawczym jest SOLFILM.

„Lou N?”, pyta głosem Johna Goodmana skonsternowany mądrala, słysząc imię tytułowego bohatera nowego filmu braci Cohen. „Llewyn. To walijskie imię” tłumaczy Llewyn Davis. Być może chodzi o zdrobniałą formę imienia Llewelyn, bo przecież nie o „llawen”, który w języku walijskim oznacza wesołka. Davis jest klasycznym nieszczęściarzem, kolejnym w galerii cohenowskich Hiobów, nie bywa mu do śmiechu. Tym razem występuje jako nieudaczna wersja Dave’a Van Ronka, gwiazdy folkowej sceny nowojorskiej lat sześćdziesiątych.

  „Postaci literackie chleją tym więcej, im bardziej w godzinach pracy ich twórcom doskwiera abstynencja”. Wojciech Kuczok w premierowym felietonie w „Xięgarni” opowiadał o słynnych bohaterach-pijakach i pisarzach-pijakach.