Co może łączyć morderstwo popełnione przed trzydziestu laty, kolumbijskiego barona narkotykowego i skromnego księdza? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w debiucie Janusza Karaska pt. „Drugie narodzenie”.
Debiut urodzonej w Wietnamie i dorastającej w Kanadzie Kim Thúy to oryginalna, przejmująca opowieść o dzieciństwie, dorastaniu i dojrzewaniu. „Ru” wpisuje się w popularny nurt autobiograficznych opowieści o poszukiwaniu tożsamości w wielokulturowym świecie.
Kiedy Izabella Cywińska pisała „Dziewczynę z Kamienia”, na scenie Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu trwały próby do „Wiśniowego sadu” w jej reżyserii. Spektakl ten miał charakter szczególny: umożliwił Cywińskiej powrót po latach do jej własnego teatru – przez nią reaktywowanego i przez 16 lat zarządzanego. Być może właśnie dlatego autobiografia ikony polskiego teatru w pewnej mierze przesiąknięta jest charakterystycznym dla Czechowa nastrojem.
Podeszli wiekiem hippisi ze zdziwieniem stwierdzają, że ich dzieci, wychowywane w komunie i duchu wolnej miłości nade wszystko pragną wieść zwykłe, drobnomieszczańskie życie i zarabiać duże pieniądze.
Do Europy – tak, ale z naszymi umarłymi. Alexandra Laignel-Lavastine najpewniej nieświadomie nawiązuje w „Duchach Europy” do tytułu znanej książki Marii Janion, odczytując jego metaforykę dość dosłownie.
