Chiny to taki Orient XXI wieku – niezbadana kraina, w której dzieją się dziwy, a baśnie stają się prawdziwe. Tak w każdym razie zdaje się postrzegać Państwo Środka spora część świata, zupełnie jakby w latach 70. ubiegłego roku wyłoniło się ono nagle z niebytu razem ze swoją tanią siłą roboczą, a także podróbkami Adidasa i Nike.

Historia Ameryki przełomu XIX i XX wieku to nie tylko gorączka złota, budowa kolei transkontynentalnej czy zakup Alaski. Dziś na Ellis Island jest całkiem spokojnie, mieści się tam muzeum. Ale jeszcze sto lat temu trafiali tu marzący o lepszym życiu Europejczycy. Jeśli im się nie poszczęściło, ich potomstwo lądowało na ulicy. Co się działo z tymi dziećmi? Wsadzano je w pociąg i rozsyłano po kontynencie, licząc, że znajdzie się na nie chętny. Nikogo nie interesowało, jaki był później los sierot, a zwykle bywał okrutny.

Jenny Diski w „Latach sześćdziesiątych” dokonuje konsekwentnego demontażu mitów i marzeń swojego pokolenia, zastanawiając się nad miejscem rewolty roku 1968 w historii.

„Opowieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Mocniejsza niż kryminalne powieści z komisarzem Montalbano w roli głównej” – kusi Wydawnictwo Literackie w opisie książki Andrei Camilleriego.

24 osoby z 24 różnych domów dorastające w 24 miejscach. To, co ich łączy, to wspólne dzieciństwo naznaczone Holokaustem.