Powieść Nadżiba Mahfuza „Dzieci naszej dzielnicy”, która ukazała się w 1959 roku w odcinkach w dzienniku Al-Ahram, wywołała skandal w arabskim świecie i sprzeciw ze strony religijnych przywódców, który doprowadził do zakazu jej publikacji w formie książkowej we wszystkich krajach muzułmańskich. Sam Mahfuz przypłacił ją zamachem na swoje życie, a książka trafiła do egipskich księgarń dopiero po jego śmierci w 2006 roku.

Trzeba prawdziwie drewnianej ręki, żeby zepsuć taki temat. Edselowi udaje się to jednak w pełni. Do końca tego reportażu historycznego dotrą tylko najwytrwalsi i najbardziej zagorzali wielbiciele opowieści o II wojnie światowej.

Wszystko w powieści Pierre’a Lemaitre’a wydaje się realizować schemat kryminału. Znajdziemy tu bowiem detektywa, zbrodnię, dochodzenie i zaskakujący zwrot akcji pod koniec. Poza tym jednak francuski pisarz robi, co w jego mocy, by ten schemat przekroczyć.

Nazwisko Bierbierowej, wybitnej pisarki i literaturoznawczymi, pól-Ormianki, pół-Rosjanki, niestety niewiele mówi Polakom. Tym bardziej, że po polsku ukazała się tylko ta autobiografia. Dlaczego warto poszperać, by tę grubą książkę przeczytać? Niespiesznie, choćby po parę stron naraz…

Każdego z nas nachodzi od czasu do czasu ta szalona myśl: „A może by tak rzucić to wszystko i wyjechać w Bieszczady?”. Później skrzętnie przysypujemy ją stosem obowiązków i rzeczy do zrobienia, przypominamy sobie, że w Bieszczadach bywa ciemno, zimno i ogólnie dosyć niewygodnie. Dzięki bogom są szaleńcy, którzy robią takie rzeczy za nas.