Javier Cercas, utytułowany hiszpański pisarz, zrezygnował chwilowo z literackiej fikcji, by opowiedzieć o jednym z ważniejszych wydarzeń w dwudziestowiecznej historii Hiszpanii: udaremnionym wojskowym zamachu stanu z 23. lutego 1981 roku. Zamachu, który, choć trwał zaledwie jeden dzień i zakończył się po publicznym potępieniu ze strony króla, wciąż budzi kontrowersje i prowokuje do stawiania kolejnych pytań.

Powieściowy debiut Elif Shafak, „Sufi”, nie jest książką tak dobrą, jak entuzjastycznie przyjęte „Czarne mleko” czy „Pchli pałac”, ale dzięki niemu możemy zobaczyć, jak rodziła się największa – obok Orhana Pamuka – gwiazda literatury tureckiej.

Wydana przed kilkoma tygodniami monografia Tadeusza Kantora autorstwa znanego teatrologa, a zarazem wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie jest niezwykle przemyślanym dziełem. Zdawać by się mogło iż na temat tego znanego na całym świecie artysty/malarza/reżysera/geniusza powstało już sporo opracowań, niemniej jednak książka Pleśniarowicza jest ze wszech miar godna polecenia. Czytelnik zostaje wciągnięty...

Na przekór wszystkim interpretatorom współczesnej kultury, wieszczącym „płynność” naszych czasów i dodającym przedrostek „post” do niemalże każdego pojęcia z dziedziny nauk społecznych, Wojciech Józef Burszta swoją najnowszą książkę tytułuje „Kotwice pewności”, zwracając uwagę na niezmienne aspekty kondycji ludzkiej.

Mafia i przemysł filmowy to, wydawałoby się, temat samograj. Każdy chciałby wiedzieć, co członkowie włoskich rodzin myśleli o kręceniu „Ojca chrzestnego”, jak to było z gangsterskimi powiązaniami Franka Sinatry i czy w komedii „Dorwać Małego” Levinsona kryje się jakaś prawdziwa opowieść.