"Dlaczego czytamy dzienniki pisarza? Liczymy na to, że objaśnią nam jego twórczość. Często jednak tego nie robią. Sądzę, że sięgamy po nie, chcąc doświadczyć surowości formy, którą dzienniki zachowują nawet wówczas, gdy są pisane z myślą o publikacji. Dziennik pozwala wejrzeć w duszę pisarza. A dlaczego nas ona interesuje? Nie dlatego, że jesteśmy ciekawi autorów jako takich, lecz z powodu istniejącego dziś, nienasyconego zainteresowania psychologią, która zrównuje odkrywanie siebie z odkrywaniem własnego cierpienia, a spośród twórców to właśnie od pisarza, artysty słowa oczekujemy, że będzie umiał najlepiej swoje cierpienie wyrazić".

Wiktor Jerofiejew zabija nie tylko ojca, lecz także radziecką literaturę. „Dobry Stalin” to udana próba autobiografii intelektualnej, literacka prowokacja i rozrachunek z historią ZSRR. To jednak przede wszystkim portret ojca pisarza, człowieka, który czcił Stalina. Syn-dysydent wystawił ten kult na próbę.

Wygląda na to, że Alice Munro rozkochała w sobie polskich czytelników. Do ich rąk trafia właśnie kolejny jej zbiór opowiadań. Nieczęsto zdarza się, że z taką determinacją wydawane są teksty jednej autorki, nawet jeśli to noblistka.

Powieści kryminalne już dawno przestały być jedynie opowieściami o zbrodniach i detektywach. Zajęły miejsce powieści obyczajowych i z powodzeniem służą jako portret współczesnego społeczeństwa i jego problemów.

Neil Armstrong i Jurij Gagarin to niekwestionowane symbole wyścigu kosmicznego, a Edward Mukuka Nkoloso? Czy jakieś państwo było w stanie zagrozić duetowi ZSRR-USA w podboju Wszechświata? Czy taką rolę mogła odegrać niepozorna Zambia? Kim są Afronauci?