Zawsze zgadzałam się ze stwierdzeniem, że życie bywa jak papier toaletowy: szare, długie i wiadomo do czego. Dlatego też uważam, że należy je sobie urozmaicać – najlepiej dobrą lekturą. Taką, która skutecznie przeniesie nas w barwniejszy świat i inną rzeczywistość, która nawet jeśli skrzeczy, to jakoś tak inaczej niż ta prawdziwa. Nie bez kozery przecież od jakiegoś czasu krąży w internecie mem: kto czyta, żyje dwa razy. Teraz powinien powstać kolejny – o tym, że kto czyta Weronikę Murek, żyje co najmniej ze trzy.

Gdzie zaczyna się Wschód? Gdzie kończy? I co jest w nim tak pociągającego, że jego urokowi ulegają polscy pisarze i reporterzy?

Były redaktor naczelny „Dziennika“ napisał świetną książkę o polityce bez publicystycznego zacięcia i okopywania się w – nomen omen – czerwonym albo czarnym getcie umysłowym.

Jimmy Page, legenda muzyki rockowej, założyciel Led Zeppelin, muzyk skryty i tajemniczy, w rozmowach z Bradem Tolinskim otwiera się do tego stopnia, że ze spisanych rozmów udało się stworzyć książkę. Szkoda tylko, że to rzecz niemal wyłącznie dla fanów.

Ludzie popełniają błędy. Czasem mniejsze, jak porzucenie żony i dzieci dla dwadzieścia lat młodszej koleżanki z pracy, a czasem większe, jak wyjście do kina na polski film pt. „Sęp”. Kiedy sięgnąłem po książkę „Niezwykła Historia Marvel Comics”, przypomniał mi się jeden z tych największych, jakie popełniłem w całym dotychczasowym życiu.