Właśnie zaczęła się szkoła, nowy sezon przedszkolny i żłobkowy. Wypuszczamy dzieciaki w świat, między ludzi. Warto zatroszczyć się o bon ton, czyli dobre zachowanie naszych pociech – bo wszystkim znana jest stara prawda: jak nas widzą, tak nas piszą, i nie tylko o ubiór tu idzie.

Mimo czasu, który upłynął od ustrojowej przemiany, znaczna część społeczeństwa nadal żyje tak, jak sportretowała to Lidia Ostałowska w zbiorze "Bolało jeszcze bardziej".

Andrzej Muszyński ma dwadzieścia dziewięć lat – cztery więcej niż ja. Nie wydaje się to sporą różnicą. A jednak w czasie, w którym mnie udało się jeden jedyny raz opuścić Europę, Muszyński jak burza przeleciał przez trzy czwarte świata, zapuszczając się w takie rejony, jak pustynia Atacama czy dziewicza gabońska puszcza. Coś tu jest diablo nie tak. No, może poza tym, że dzięki temu powstało znakomite „Południe”.

"Morelowe konfitury" to pokaz frazy ciosanej w kamieniu – mimo to XX wiek, nawet w tak oszczędnej prozie, niejednokrotnie budzi skojarzenia z przerażającymi wizjami Hieronima Boscha.

Gdyby w formie książkowej połączyć serie „Wally poznaje historię świata”, „Strrraszna historia” i „Był sobie człowiek” to mogłoby powstać coś takiego jak „Rzeka czasu” - najnowszy wielki (dosłownie) album wydawnictwa Dwie Siostry. Jej autor, Peter Goes, zabiera czytelników w podróż śladami historii naszej cywilizacji, która została przedstawiona w formie...