Indonezja, swoisty makrokosmos rozrzucony na ponad 13 tysiącach (sic!) wysp, najliczniejszy kraj muzułmański na świecie, zasobny praktycznie w każde złoże, największy producent goździków, kraj setek języków i dialektów. Państwo, w którym może współistnieć Aceh z prawem szariatu, katolicka Flores, hinduistyczne Bali i animistyczna Papua. Tropikalna wersja islamu, w której imam modli się za szamana, aby ten właściwie zorganizował „konklawe” krokodyli.

Literatura obrasta w nowe sensy, staje się bardziej polifoniczna. Nic więc dziwnego, że w celu zaspokojenia apetytu nowego modelu czytelnika, powstać muszą również nowe formy opowieści.

Kraj, w którym w ciągu godziny można zjechać na nartach, ubrać strój kąpielowy i wskoczyć do ciepłego morza posurfować na falach. Kraina Królików słynąca z produkcji szynki ze świńskich nóg, pełna tańczących koni i ludzi uciekających przed bykami. Królestwo składające się z kilkunastu regionów różniących się kulturowo, a nawet...

Każdy rodzic czasem posługuje się cytatem i u nas od jakiegoś czasu powracają dwa zdania z książek o Bolusiu – "Ależ, Bolusiu" oraz "Boluś chciał, no i ma".

Zyta Oryszyn pisała "Ocalenie Atlantydy" ponad dwadzieścia lat, przez ten czas niczego nie publikując. Trzy lata temu w „Kanonie Literatury Podziemnej” wydawnictwa Bellona, ukazały się dwie jej powieści napisane w latach 70’ i 80’. Była jedyną kobietą–pisarką uwzględnioną w „kanonie” drugiego obiegu, a jednocześnie na tle innych pojawiających się tam nazwisk (m.in. Kisielewski, Głowacki, Orłoś), autorką słabo znaną.