8 sierpnia 2013

Poeta, który został bardem

Jacek Kaczmarski istnieje w świadomości Polaków przede wszystkim jako „bard solidarności” i autor jednej piosenki – „Murów”, które, jak na ironię, są jedynie przekładem katalońskiego utworu. Mało kto zagłębia się w niezwykłą twórczość tego wybitnego poety, dlatego warto powrócić do wznowionej niedawno książki Krzysztofa Gajdy.

 

Gajda, doktor nauk humanistycznych pracujący na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, analizuje twórczość Jacka Kaczmarskiego z perspektywy historyka literatury. Dzięki temu czytelnik ma okazję nie tylko zapoznać się z utworami samego Kaczmarskiego, lecz także zrozumieć ich genezę oraz dostrzec liczne nawiązania. Gajda skrupulatnie omawia wszystkie teksty – analizuje ich warstwę brzmieniową, słowną, podaje źródła inspiracji. Wylicza zatem wszystkie kulturowe i malarskie wpływy (czytelnik znajdzie w książce także reprodukcje obrazów, na których opierał się Kaczmarski), szczegółowo omawia kontekst historyczny pieśni, przywołuje także postaci, które oddziaływały na charakter utworów artysty.

 

Gajda nie pomija tutaj także stereotypów związanych z postacią Kaczmarskiego. Jest to przede wszystkim mit „barda opozycji”, na którego wykreowały poetę media. Badacz ukazuje, pod wpływem jakich czynników i mechanizmów kształtowały się światopogląd i przekonania poety. Omawia jego sukcesy i porażki zawodowe, a także nieudane próby odejścia od upolitycznionego wizerunku. Książka jest pozycją godną polecenia zarówno wielbicielom utworów Kaczmarskiego, literaturoznawcom, jak i osobom, które nie miały okazji poznać bliżej twórczości barda.

Czytelnicy, tej recenzji oglądali także