Jak jedno z najbogatszych miast Stanów zjednoczonych zamieniło się w ziejąca pustką dziurę, w której wskaźnik przestępczości jest największy w kraju, a 40% wszystkich zabudowań miejskich stanowią opuszczone, walące się ruiny?

Zadie Smith wyznaje, że zawsze odbierała siebie jako zbyt „rozlazłą, rozwlekłą, gadatliwą i niedookreśloną”, aby umieć zamknąć się w wymagającej formie opowiadania. Jest zupełnie inaczej.

„Jabłko Olgi, stopy Dawida. Eseje i jesienie” to pierwsza książka Marka Bieńczyka od czasu otrzymania nagrody literackiej Nike. Jest to dojrzały zbiór esejów, w którym różnorodność podejmowanych tematów łączą zachwyty, którym ulegamy i momenty grozy, od których pragniemy uciec. 

W tej historii nie znajdziemy najbardziej przerażającego zdania, które słyszeliśmy w dzieciństwie: „Nie wstaniesz, dopóki nie zjesz”.

Varujan Vosganian napisał powieść piękną i przerażającą jednocześnie. Subtelnym językiem opowiada o tym, o czym dotychczas można było tylko szeptać: tragiczną historię tułaczki Ormian, prześladowanych kolejno przez Turków, faszystowskie Niemcy i Sowietów.