Dybowska i Lach definiują w „Stigmie” pojęcie inności. Wnioski, do jakich dochodzą, będą nas uwierać.

Pisarstwo Sashy Grey – najsłynniejszej, choć już emerytowanej, gwiazdy przemysłu pornograficznego – wypływa ze szlachetnych pobudek. Autorka w materiałach promujących powieść wspomina, że „Klub Julietty” jest jej odpowiedzią na nierealistyczną prozę erotyczną. Grey ma dość historii o naiwnych dziewczynach, które w pewnym momencie życia trafiają na Właściwych Mężczyzn, którzy pozbawiają je naiwności, a w zamian oferują dostatnie, długie i szczęśliwe życie z obrączką na palcu (bynajmniej nie triskelionową).

Z niekłamaną radością kupiłem książkę Elżbiety Baniewicz poświęconą Januszowi Gajosowi. Radość tym większa, że na tzw. „taniej książce” zamiast 41 złotych zapłaciłem jedynie 15.

Jak pisać o dziejach najnowszych, nie narażając się na zarzut stronniczości? Antoni Dudek w wywiadach podkreśla, że w swoim projekcie przybliżania politycznej historii III RP stara się stawać w poprzek podziałów. Jednak dyskusja na temat historycznej interpretacji ostatnich dekad nie będzie możliwa, dopóki książki Dudka pozostaną właściwie jedynym punktem odniesienia.

Po latach wiadomo, że powieści, które Hitchcock przeniósł na ekran, wcale nie zniknęły. Wręcz przeciwnie – niczym magik wyczarował im nieśmiertelność.