Z pewnością wielu z nas marzyło w dzieciństwie o tym, aby spotkać Białego Królika z kieszonkowym zegarkiem i podążyć za nim do króliczej nory, która prowadzi do świata Pana Gąsienicy i Szalonego Kapelusznika. Nie wszyscy wiedzą jednak, że każdy z nas ma taką Krainę Czarów, na jaką sobie zasłuży. 

Jak uważnie byśmy nie studiowali systematyki, to „wyki”, „lfty” czy „smży” nie znajdziemy w atlasach zwierząt. Nie są to także wymarłe gatunki dinozaurów, a tym bardziej nazwy nieodkrytych wciąż stworzeń, żyjących w odległych galaktykach. Zwierzaki te zrodziła wyobraźnia. A wszystkie odnaleźć można w kolejnej pomysłowej książce Aleksandry i Daniela Mizielińskich, „Pora na potwora”.

Hannah Arendt postawiła sobie za cel demitologizację Rahel Varnhagen. Zamiast zbliżyć się do prawdy, stworzyła jednak własny mit na temat jednej z najciekawszych kobiet doby romantyzmu.

„Wybory” były dla mnie pierwszym zetknięciem z twórczością znanej mi dotychczas jedynie ze słyszenia Ruty Sepetys, dlatego nie wiązałam z jej nazwiskiem żadnych nadziei ani oczekiwań; po przekartkowaniu kilku stron liczyłam jedynie na dobrze spędzony czas z książką.

Są drobne, niepozorne, łatwe do przeoczenia, ciche, pełne ciepła, humoru, dystansu i czułości, zbudowane z nut oraz czasu, przemijania, miłości, przyjaźni, dzieciństwa, śmierci. Przy takim połączeniu niezauważenie tomu opowiadań Yasminy Rezy „Hammerklavier. Zmasakrowane arcydzieło” byłoby ogromną stratą.