Gra trwa nadal. Wciąż bierze w niej udział rodzeństwo znane z poprzednich części trylogii – Henrik Pettersson i jego siostra Rebecca. Tym razem będą próbowali dotrzeć do Mistrza Gry, zrozumieć kto i w jakim celu nimi manipulował. Aby poznać odpowiedzi na najbardziej nurtujące pytania, przyjdzie im się zmierzyć z przeszłością – i to wcale nie szeroko pojętą. Historia ich rodziny najwyraźniej bowiem łączy się z Grą.

Cliff Burton, tragicznie zmarły przed laty basista Metalliki stał się postacią pomnikową, nieledwie świętym dla wielu fanów tej kontrowersyjnej kapeli i szerzej – dla miłośników ciężkiego grania. Postacią, co ważne, wciąż przywoływaną. Nic więc dziwnego, że książkę „Żyć znaczy umrzeć” poświęcił mu Joel McIver, uznany dziennikarz muzyczny i płodny autor lektur z branży głośnego show-biznesu. 

Zbiór opowiadań Amosa Oza „Wśród swoich” to nie sielankowe historie o miłości i braterstwie, ale wnikliwe studium dotkliwej samotności, dopadającej tam, gdzie nie powinno być na nią miejsca.

Z pewnością Bóg nie jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze. Co najwyżej może być stwórcą, inżynierem i administratorem mechanizmów wszechświata. José Saramago w swojej ostatniej przełożonej na polski powieści prócz prawd wiary nie zawaha się podważyć również dekalogu oraz wszelkich zasad, które nakazuje przestrzegać tak zwane boskie prawo. Prawo, które z Bogiem nie ma nic wspólnego.

„Pod ziemią, pod wodą” to kolejna książka Mizielińskich, która nie mieści się na półce. Choć w gruncie rzeczy nie ma potrzeby jej tam odstawiać, bo wciąż ją czytamy i prędko nie skończymy. Podobnie jak w „Mapach” autorzy zrobili wszystko, żeby lektura trwała długo i, co więcej, dostarczała frajdy nie tylko latorośli, ale i rodzicom.