Bielizna z jednej strony stanowi temat tabu, z drugiej – obiekt pożądania i swoistego kultu. Jest ściśle związana z tymi sferami ludzkiego ciała, które są najbardziej napiętnowane przez kulturę. Tym bardziej warto więc pochylić się nad „dolnymi partiami” i osłaniającym je listkiem figowym, kawałkiem skóry lub materiału.

Temat świetny, realizacja beznadziejna. Dawno nie czytałam książki, która tak bardzo irytowałaby słabością warsztatu reporterskiego, prymitywizmem języka i brakiem plastycznych opisów.

Lektura debiutanckich „Słuchaj pieśni wiatru” i „Flippera roku 1973” Harukiego Murakamiego jest jak powrót do literackiej przeszłości pisarza i próba rozgryzienia jego prostego, ale kunsztownego stylu.

Pośród historyków zajmujących się dziejami Żydów istnieje pogląd, że zajęcia uznawane dziś za typowo żydowskie – handel, rzemiosło czy działalność kredytowa były wynikiem  licznych  prześladowań oraz ograniczeń prawnych, które dotykały Żydów od czasów średniowiecza. Wszelkiego rodzaju ograniczenia powodowały m.in. odejście od rolnictwa. Włosko-izraelski duet profesorów ekonomii: Maristella Botticini oraz Zvi Eckstein,  nie obalając do końca teorii wspomnianej wyżej w przejrzysty i jasny sposób ukazuje inny, historycznie wcześniejszy i ważniejszy powód specjalizowana się Żydów we wspomnianych profesjach. Jest nim edukacja. 

W debiutanckiej powieści pod tytułem „Brzuch Matki Boskiej” Marta Handschke, przez opisanie na pozór zwyczajnych biografii trzech pokoleń kobiet, daje wyraz kobiecej siły i niezłomności.