Trudno przewidzieć efekty współpracy dwóch pisarzy. „Długa ziemia” mogła stać się wielkim sukcesem albo kompletną porażką. Pratchettowi i Baxterowi, szczęśliwie dla czytelników, udało się stworzyć rzecz na wysokim poziomie.

Na współczesnym rynku książki dziecięcej, zwłaszcza wśród książek przeznaczonych dla małych dzieci trudno dość znaleźć takie pozycje, które mogą być czytane i przez chłopców, i przez dziewczynki. Do chlubnych wyjątków należy cała seria przygód fińskiej Siri (która nie ma nic wspólnego z ponętnym głosem systemu iOS).

„Bezbarwny Tsukuru Tazaki i lata jego pielgrzymstwa” to podróż, nie tylko w przeszłość, lecz także do wnętrza własnego ja, czyli przygoda nie zawsze bezpieczna. Jednak z pewnością przygoda ciekawa dla czytelnika.

Jaki efekt mogą dziś wywrzeć treści powszechnie uznawane za gorszące przez nasze praprababki? Czy płomienne rumieńce mogą jeszcze pojawić się na twarzy odbiorcy skandalicznej i obrazoburczej „Oczarowanej”, której autor – teoretyk dandyzmu i prekursor dekadentyzmu – w połowie wieku XIX swoją mroczną, często ocierającą się o fantastykę literaturą podważał utarte schematy społeczne i religijne, zapracowując na miano ekscentryka i obrazoburcy?

Na temat „natury” Adolfa Hitlera spekuluje się od dziesięcioleci. Przebadane zostały chyba wszystkie aspekty życia dyktatora. Dyskutowano o jego inspiracjach artystycznych i politycznych, relacjach z kobietami, domniemanym homoseksualizmie, a nawet upodobaniach kulinarnych. Jednak dla Brigitte Hamann kluczowe stało się pytanie o to, jakie środowisko wydało na świat człowieka człowieka odpowiedzialnego za śmierć milionów ludzi.