Powieść Nadżiba Mahfuza „Dzieci naszej dzielnicy”, która ukazała się w 1959 roku w odcinkach w dzienniku Al-Ahram, wywołała skandal w arabskim świecie i sprzeciw ze strony religijnych przywódców, który doprowadził do zakazu jej publikacji w formie książkowej we wszystkich krajach muzułmańskich. Sam Mahfuz przypłacił ją zamachem na swoje życie, a książka trafiła do egipskich księgarń dopiero po jego śmierci w 2006 roku.

W kilku miastach wczesnochrześcijańskiego świata trwają zażarte spory. Argumentami są nie tylko sylogizmy i dokumenty, ale także: pobicia, areszty, skrytobójstwa, spiski, podpalenia, wreszcie zadymy i masakry z udziałem rozjuszonych tłumów.

Graham Masterton znany jest przede wszystkim z krwawych i przepełnionych erotyką powieści grozy, którymi od lat zachwyca miłośników horrorów. Jak się jednak okazuje – nie zawsze próbuje przestraszyć czytelnika – niekiedy pragnie wzbudzić w nim emocje zupełnie innego rodzaju.

Kiedy sentymenty unoszą się w powietrzu jak zarazki, nastaje idealny czas ku temu, by sięgnąć do wierszy, które ciepło przypominają nam o dzieciństwie.

W ubiegłym roku Jonathan Carroll opublikował zbiór opowiadań „Kobieta, która wyszła za chmurę”. Ale wygłodniali fani czekali cierpliwie na książkę w pełni fantastyczną. I doczekali się. Po sześciu latach do księgarń trafia surrealistyczne „Kąpiac lwa”.