Czytanie nowego Kinga jest dla czytelnika aktem szkodliwym, bo wywołującym uporczywe, niezbyte poczucie niewystarczalności i niebytu. To, co pisarz prezentuje nam w „Uniesieniu”, to zaledwie słaby konspekt jednej z kolejnych monumentalnych, typowych dla Kinga powieści, na którą brakło albo pomysłu, albo zapału.

Piękna, wzruszająca opowieść o marzeniu na przekór wszystkiemu.

Tytuł przedmowy Dariusza Pachockiego, polonisty z KUL-u – „Broniewski: kochanek, egoista, mięczak” –  do opracowanych przez niego listów Władysława Broniewskiego i Ireny Helman w pierwszej chwili można uznać za zabawny. Zagłębiając się jednak w treść publikacji, okazuje się, że wyłaniający się z kart książki poeta może wzbudzać sympatię wyłącznie w zagorzałych badaczach jego twórczości. Ale nie o sympatię przecież tu chodzi.

Komiksowy reportaż Włocha, który spędził dwa lata na Ukrainie w poszukiwaniu śladów ZSRR szokuje, jak każdy materiał dotyczący wielkiego głodu, ale nie odznacza się szczególnymi walorami literackimi.

Ryszard Kukliński często postrzegany jest jako patriota, który – dzięki swej współpracy z wywiadem amerykańskim w latach 70. ubiegłego wieku – uratował Polskę przed interwencją radziecką i ewentualną wojną. Z drugiej jednak strony, wskazuje się na złamanie przez Kuklińskiego przysięgi wojskowej, przekazanie tajnej wiedzy obcemu mocarstwu i narażenie armii polskiej na ogromne ryzyko.