Roland Topor cieszy się opinią spadkobiercy idei surrealistycznych. Był w końcu przyjacielem André Bretona. „Chimeryczny lokator“, rozsławiony adaptację filmową Romana Polańskiego, to jego najbardziej znane dzieło.

Esej Konstantego Jeleńskiego, jednego z najżywszych polskich umysłów dwudziestego wieku, któremu ponadkrajową sławę zawdzięcza choćby Witold Gombrowicz, wzbudził swego czasu zainteresowanie między innymi Michela Foucaulta i Claude'a Levi-Straussa. Nic dziwnego – spotkanie otwartego intelektu polskiego myśliciela z niepokojącymi wizjami Hansa Bellmera dziś też potrafi skierować świadomość czytelnika na niespodziewane tory.

Do tej pory literackim patronem Pragi pozostawał Franz Kafka, a żelaznym punktem wycieczek po czeskiej stolicy była Złota Uliczka. Po publikacji „Pragi z Hrabalem” może się to zmienić.

Jest takie miasto, w którym znajdziemy latarnie świecące w stronę nieba, gigantyczne tyłki, do których trzeba się wspiąć po drabinie, by zobaczyć film z byłym prezydentem w roli głównej, miasto gdzie ludzie topią mózgi w piwie, w jednej z knajp możecie zjeść „huja w occie”, a jedyne miejsce bez turystów to kabina erotyczna. Skoro zaprasza nas do niego Mariusz Szczygieł, musi to być stolica Czech. 26 maja swoją oficjalną premierę będzie miał „Osobisty przewodnik po Pradze”, najnowsza książka ubiegłorocznego podwójnego laureata Nagrody Literackiej „Nike”, wzbogacona fotografiami autorstwa Filipa Springera.

Książka Jael Neeman to rzecz niezwykła: opowiada o młodości tysięcy dzieci urodzonych w kibucach. To historia spisana przez osobę, która nie przystąpiła do ruchu dobrowolnie.