Powieść „Gołębie wzlatują” przyniosła Melindzie Nadj Abonji dwie ważne nagrody: Deutscher Buchpreis i Schweizer Buchpreis. Decyzje jurorów nie mogą dziwić przede wszystkim dlatego, że książka ta jest subiektywnym, ale ważnym, wyważonym i mądrym głosem w dyskusji o postępującej multikulturowości krajów współczesnej Europy, której narody – według rozpoznań autorki – pod eleganckimi fasadami i perfekcyjnie opanowaną kindersztubą ukrywają niepogodzenie z własną przeszłością.

Agata Porczyńska, aktorka z pewnym stażem oraz pisarka (na razie) bez stażu, doszła do wniosku, że o miłości nie powiedziano jeszcze wszystkiego i postanowiła dołożyć do tematu swoje trzy grosze. A właściwie groszy dwadzieścia dziewięć – tyle opowiadań zmieściło się bowiem w jej debiutanckim zbiorze, „Wada wymowy”, a wszystkie – jakże by inaczej – traktują o porywach sercach i podrywach ciała.

W najnowszej książce Milana Kundery świat, w którym żyjemy, jawi się jako nieistotny – wszystko jest w nim puste i powtarzalne, a indywidualność to tylko złudzenie. Czy nie jest to jednak wystarczający powód do świętowania?

„Farma lalek” to porywający liczbą zwrotów akcji kryminał, a przy okazji książka niezwykle aktualna. Czytelnicy zostają wrzuceni w rzeczywistość Krotowic, miasteczka w Karkonoszach, gdzie zaginięcie jedenastoletniej Marty odsłania mroczną przeszłość starych uranowych sztolni.

Nie jest łatwe życie młodego naukowca w czasach kryzysu humanistyki, upadku kultury i wartości. Nieustannie napotyka on na mur niezrozumienia, narażony jest na kpiny i złośliwości. Musi zatem przywdziać zbroję cierpliwości, zamknąć się w wieży z kości słoniowej i uparcie, w pocie czoła pracować nad przełomowym dziełem, nie zważając na okoliczności. Może także – i tak postanowił zrobić Lesław Srebroń w najnowszej powieści Wita Szostaka – poszukać miejsca, w którym jego praca zostanie doceniona i w którym znajdzie on podobnych sobie kapłanów wiedzy, poświęcających swoje życie nauce.