By opisać dziecko, zwykle mówi się o wyobraźni i niewinność. Oba te elementy są niezwykle istotne i można je zachować w sobie niezależnie od wieku. Można je też odświeżyć wraz z lekturą książki „Pięcioro dzieci i »coś«”.

Dawid Grosman zabiera nas na wędrówkę po różnych odcieniach żałoby i robi to z subtelnością godną pisarza wybitnego.

„Dziwne zwierzęta” Lotty Olsson to książka przyjemna i do czytania, i do oglądania. Bo któż mógłby przypuszczać, że pospolite zwierzęta są tak niezwykłe?

Są artefakty, których wartość łatwo przeoczyć: znaczki pocztowe, cyrkle, stemple, pamiątkowe figurki, buciki dla lalki Barbie, czerwone lizaki, baranki cukrowe. Kiedy występują pojedynczo zdaje się, że zupełnie są pozbawione znaczenia, o ile nie są współczesne i nie mają wymiaru utylitarnego, tylko leżą od lat w szufladzie w pudełku po butach,...

Nie interesowałem się piłką nożną, kiedy byłem dzieckiem. Nie miałem plakatów z drużynami na ścianach, nie zbierałem kart z piłkarzami, nie pamiętam wyczynów Gullita i Van Bastena, nie miałem nawet kablówki, więc nawet gdybym chciał, to i tak nie mógłbym wówczas oglądać rozgrywek. Poza tym wolałem komiksy. Futbol napadł mnie kilka lat temu i trzyma mocniej niż papierosy.