Prawdopodobnie nie ja jedna wpadłam w pułapkę. Nazwisko Mankell włącza przyciski – kryminał, zimno, Skandynawia, zgorzkniały policjant, wciągająca akcja. A „Wspomnienia brudnego anioła” to powieść obyczajowa, wszyscy się pocą, Afryka, główna bohaterka to przypadkowa burdelmama, a zamiast ciekawej akcji dostajemy zwyczajną nudę.

Zebrane w tomie wiersze nie zachęcają do ciągłego powrotu. Przyjemna oprawa zaprasza do wnętrza, którego plastyczna wizja rozczarowuje.

„Najbardziej niebieskie oko”, debiutancka powieść Toni Morrison, amerykańskiej noblistki i laureatki nagrody Pulitzera, jest pięknym i przerażającym poematem. Nie można obok niego przejść obojętnie i nie można o nim zapomnieć.

Statystyki czytelnictwa w Polsce są żenująco niskie. Coraz mniej czytamy, a jeśli nawet czytamy to mało. Na dodatek wokół pojawia się coraz więcej atrakcji technologicznych, które skutecznie odciągają młodych ludzi od książek. W związku z tym na rynku od czasu do czasu pojawiają się próby połączenia dwóch światów – literatury i multimediów.

„Rosyjska inteligencja” Andrieja Siniawskiego to akt oskarżenia wobec rosyjskich dysydentów początków rosyjskiej transformacji. I przejmujący opis społeczeństwa, które za konieczne odstąpienie od „budowania komunizmu” zapłaciło terapią szokową o wiele bardziej krzywdzącą niż Polska.