Krzyk i wrzask

Dziwacznych, zawstydzających, kiczowatych i po prostu śmiesznych realizacji architektonicznych w Polsce nie brakuje, Filip Springer mówił już o nich choćby w Wannie z kolumnadą. Reportażach o polskiej przestrzeni. A przecież naprawdę możemy pochwalić się wieloma dobrymi realizacjami, o których istnieniu nie mamy pojęcia, bo nie przedzierają...

W 2013 roku ukazały się dwa szalenie ciekawe notatniki żałoby. Nie wiadomo, czy się cieszyć, czy płakać. Roland Barthes opłakiwał śmierć matki w “Dzienniku żałobnym”, zaś Inga Iwasiów wspomina niedawną śmierć ojca.

Dziewiętnastowieczna Anglia i Skandynawia. W przestrzeni publicznej dominują bogaci mieszczanie, ze swoją bezwzględną ideologią ciężkiej, sumiennej pracy. Aby złapać oddech w nieustającej pogoni za zmieniającą się gospodarczą koniunkturą, tworzą poza marginesem swojego świata przestrzeń domową, której opiekunką ma być kobieta. Porządek ten sankcjonowany jest przez religię i jej ziemskiego zwierzchnika – królową Angielską Wiktorię. Holenderski reporter Wolf Kielich pokazuje jednak, że i w tej konserwatywnej epoce istniały nietuzinkowe kobiety, które pozostawiły swój ślad w historii nauki.

Zapewne większości z nas Nowy Jork kojarzy się przede wszystkim z ogromnym miastem, które nigdy nie odpoczywa, zatłoczonymi ulicami oświetlonymi blaskiem neonów i ludźmi zajadającymi się hamburgerami. Dzięki kolejnej publikacji czeskiego ilustratora wznowionej przez wydawnictwo Dwie Siostry, mamy okazję spojrzeć na to intrygujące miasto oczami Miroslava Šaška.

Czwartego wydania „Sonetów” Williama Shakespeare'a w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka naturalnie nie sposób "recenzować" w ścisłym tego słowa znaczeniu, "recenzować" bowiem równie dobrze można by "Treny" czy "Liryki lozańskie".