Zawód poławiacza pereł jest niezwykle wymagający i niebezpieczny. Młodzi mężczyźni, ryzykując własnym życiem, nurkują głęboko, by wyłowić upragnione skarby. Ale to zarazem zawód bardzo dobrze płatny, nie brak więc śmiałków. W Polsce nikt pereł nie łowi. Niejako w zamian za to wydawnictwo Poławiacze Pereł wydaje książki naprawdę godne zainteresowania.

Zapiski kompozytora i publicysty Zygmunta Mycielskiego nie są typowym dziennikiem. Mycielski nie tylko dokumentuje swoje codzienne życie. Na kartach swojego dziennika snuje refleksje o sztuce, historii, przemijaniu, polityce. Dziennik intymny sąsiaduje ze szkicami politycznymi, a myśli na temat muzyki znaleźć można tuż obok nutowych zapisów utworów.

Trudno o lepszą lekturę na deszczowe wakacje niż romans. Zwłaszcza taki, którego akcja rozgrywa się w gorącej i egzotycznej Gwatemali. Zamiast rozrywkowego wieczoru z popcornem i sezonem ulubionego serialu, postanowiłam przeczytać książkę z półki „dla przyjemności”. Trafiło na „Severinę” Rodriga Reya Rosy – pierwszą przełożoną na język polski powieść gwatemalskiego autora.

Czy za każdym sukcesem mężczyzny stoi kobieta? Na pewno tak było w przypadku Richa Rolla, autora „Ukrytej siły”. Choć na jego powodzenie złożyło się kilka czynników: siła, determinacja, inteligencja, to największą rolę odegrała żona.

Agnieszka Drotkiewicz ma niewątpliwie literacki potencjał, by stworzyć dobrą powieść. Z „Nieszporów” wyszło jej jednak raczej dłuższe opowiadanie. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie poczucie niedosytu i wtórności, jakie całość po sobie pozostawia.