Akcja „Pobojowiska”, rozpięta na przestrzeni pięćdziesięciu lat, rozpoczyna się w 1940 roku, kiedy II wojna światowa nie odcisnęła jeszcze piętna na kontynencie amerykańskim. Młody Wish Furrey podróżuje z kinem objazdowym po odizolowanych od świata osadach rybackich Nowej Fundlandii. W Cove poznaje zadziorną Sadie Persons i zakochuje się w niej. Protestancka rodzina dziewczyny nie akceptuje katolickiego zalotnika. Ciąg nieszczęśliwych wypadków i narastająca atmosfera konfliktu sprawiają, że Wish ucieka z Cove i zaciąga się do wojska. Zbuntowana Sadie opuszcza dom rodzinny i wyrusza na poszukiwanie chłopaka. Oboje powrócą do Cove dopiero wiele lat po wojnie.

Crummey, opowiadając historię kochanków, umieszcza ją na tle kilku ciekawych wątków. Oprócz doskonale zarysowanego obrazu niewielkiej nowofundlandzkiej społeczności i konfliktu religijnego, szkicuje także ogólnoświatowy kontekst wojenny, skupiając się na działaniach militarnych w ramach wojny na Pacyfiku i w Japonii. Nie jest to jednak banalny romans z historią w tle. Spotkanie po latach udowadnia niegdysiejszym kochankom, że to, co miało być wielkim uczuciem, okazało się farsą. Wspólne życie, którego tak pragnęli, mogło zaś wcale nie zaprowadzić ich do miejsca, w którym chcieliby się znaleźć.

Michael Crummey pokazuje „Pobojowiskiem”, że formuła romansu historycznego wciąż się nie wyczerpała i nadal może być interesująca dla czytelnika. Ważnym tematem powieści jest także sama historia, udział ludzi w jej tworzeniu i współodpowiedzialność za zło. Kanadyjczyk nie pozostawia złudzeń – miłość nie tylko nie jest receptą na nieszczęścia, sama staje się ich główną ofiarą.