Miłość Johna Lennona i Yoko Ono od samego początku wzbudzała wiele kontrowersji. Po pierwsze dlatego, że widziano w nim główną przyczynę rozpadu The Beatles. Po drugie ze względu na bulwersującą działalność artystyczną prowadzoną przez Lennonów, którzy m.in. podczas swojego miesiąca miodowego zorganizowali happening protestacyjny przeciwko cierpieniu i przemocy na świecie w… łóżku, kiedy indziej zaś przybyli na konferencję prasową w papierowych torbach z wyciętymi otworami na oczy. Jonathan Cott, dziennikarz magazynu „Rolling Stone”, poznał parę w 1968 roku, kiedy przeprowadził pierwszy wywiad z Lennonem, tuż po tym jak ten związał się z Yoko. Po raz ostatni rozmawiał z nim dwanaście lat później, trzy dni przed śmiercią muzyka w grudniu 1980 roku.

Lata przyjaźni i częstych kontaktów z parą artystów zaowocowały szczerą i ciepłą publikacją, prezentującą nie tylko historię związku i miłości Lennonów, lecz także obie postaci z osobna. Szczególnie cieszy materiał poświęcony Yoko, która – postrzegana jedynie przez pryzmat małżeństwa z byłym Beatlesem – stała się “najsławniejszą nieznaną artystką”: wszyscy wiedzieli, kim jest, jednak nikt nie miał pojęcia, czym tak naprawdę się zajmuje.

Cott podkreśla także rolę, jaką odegrała Ono w życiu Lennona. Według amerykańskiego dziennikarza, to ona „pozwoliła Johnowi stać się tym, kim był”. Stworzyła mu dom i rodzinę, sprawiła, że miał szansę dojrzeć. Była dla niego niewyczerpaną inspiracją, pobudzała do nowych działań i pozwalała rozwinąć mu się jako artyście. Cott poświęca również wiele uwagi twórczości samej Ono, kreśląc przed czytelnikiem wielowymiarową sylwetkę zbuntowanej artystki. Dzięki temu otrzymujemy rzecz świeżą i niezwykle zajmującą.