Wydana przed kilkoma tygodniami monografia Tadeusza Kantora autorstwa znanego teatrologa, a zarazem wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie jest niezwykle przemyślanym dziełem. Zdawać by się mogło iż na temat tego znanego na całym świecie artysty/malarza/reżysera/geniusza powstało już sporo opracowań, niemniej jednak książka Pleśniarowicza jest ze wszech miar godna polecenia. Czytelnik zostaje wciągnięty...

Już tytuł tej książeczki pokazuje, że to tzw. pozycja problemowa. Nie ma w niej jednak nachalnego dydaktyzmu, przekonywania, że w przedszkolu wszystkie dzieci są dzielne i dobrze się bawią, że nie trzeba się bać. Wręcz przeciwnie – cała historia jest tu oparta właściwie na jednej tylko frazie, którą powtarza mały króliczek „Co to, to nie”.

„Opowieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Mocniejsza niż kryminalne powieści z komisarzem Montalbano w roli głównej” – kusi Wydawnictwo Literackie w opisie książki Andrei Camilleriego.

Na przekór wszystkim interpretatorom współczesnej kultury, wieszczącym „płynność” naszych czasów i dodającym przedrostek „post” do niemalże każdego pojęcia z dziedziny nauk społecznych, Wojciech Józef Burszta swoją najnowszą książkę tytułuje „Kotwice pewności”, zwracając uwagę na niezmienne aspekty kondycji ludzkiej.

Mafia i przemysł filmowy to, wydawałoby się, temat samograj. Każdy chciałby wiedzieć, co członkowie włoskich rodzin myśleli o kręceniu „Ojca chrzestnego”, jak to było z gangsterskimi powiązaniami Franka Sinatry i czy w komedii „Dorwać Małego” Levinsona kryje się jakaś prawdziwa opowieść.