Czwartego wydania „Sonetów” Williama Shakespeare'a w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka naturalnie nie sposób "recenzować" w ścisłym tego słowa znaczeniu, "recenzować" bowiem równie dobrze można by "Treny" czy "Liryki lozańskie".

W wydanym w 1967 roku „Pensjonacie Miramar” Nadżib Mahfuz wykorzystuje intrygę kryminalną jako pretekst do wypowiedzi zanurzonej w aktualnej wówczas problematyce społeczno-politycznej. Obraz Egiptu w dobie wielkich przemian wykracza jednak poza doraźną publicystykę. Mahfuz próbuje wadzić się z tematami najistotniejszymi.

Strona Tana Twana Enga na Wikipedii to żywy dowód na to, że poza tuzami w rodzaju Murakamiego Zachód nie przywiązuje wielkiej wagi do azjatyckiej literatury. A szkoda, bo "Ogród wieczornych mgieł" mimo pretensjonalnego tytułu oferuje niebanalną fabułę i wgląd w niezwykle ciekawy temat – powojenną codzienność na Dalekim Wschodzie.

Opowieść o informatyce i komputerach nie dla wszystkich brzmi zachęcająco. Ale książka Piotra Lipińskiego to świetny reportaż historyczny poświęcony niezwykłemu umysłowi, który nie dał się zniewolić upadlającemu systemowi. Bohater „Geniusza i świń” nie wzbudza dziś kontrowersji tylko dlatego, że komuniści skazali go na zapomnienie.

Książę Piratów Ostrygowych, łowca fok, tramp, poszukiwacz złota, miłośnik książek i słodyczy. Był najlepiej zarabiającym pisarzem amerykańskim swoich czasów, a jego dzieła przetłumaczono na prawie siedemdziesiąt języków.