Obszerny, popularyzatorski przewodnik sióstr Makowieckich to nowatorska próba podróży po literaturze polskiej.

Druga powieść Wojciechowskiego potwierdziła jego (wyraźnie wcześniej zasygnalizowane) ogromne ambicje twórcze, dążenie do doskonałości oraz pragnienie zostania pisarzem elitarnym. Mimo tego ostatniego aspektu, książka doczekała się w sumie czterech wydań (trzech w okresie sześciu lat), co jak na dosyć hermetyczną prozę autorstwa bezpartyjnego pisarza było oznaką niewątpliwego sukcesu czytelniczego.

Choć autor "Myśli nowoczesnego endeka" dysponuje wyjątkowo przystępnym stylem i klarownym sposobem rozumowania, nie traci zamiłowania do paradoksu, co widać już po tytule, dla niektórych z pewnością prowokującym.

We wstępie publicysta "Gazety Wyborczej" zapewnia, że choć "felieton to jest gatunek gatunek literacki nade wszystko", to oprócz paru mistrzów ich autorzy głównie "zapisują ogólne przemyślenia i luźne refleksje, które brawurowo felietonami nazywają". Przy takim podziale i sam Varga zdecydowanie do klasy mistrzowskiej nie należy. Chociaż źle nie jest.

"DuchLESS" zaczyna się cytatami z Orwella i Stalina. Potem jest jeszcze weselej.